Sürmene
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From Ottoman Turkish ﺳﻮرﻣﻨﻪ, from Ancient Greek Σούρμενα (Soúrmena).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Sürmene
Declension
[edit] Declension of Sürmene
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Sürmene | Sürmeneler / Sürmene'ler |
| accusative | Sürmene'yi | Sürmeneleri / Sürmene'leri |
| dative | Sürmene'ye | Sürmenelere / Sürmene'lere |
| locative | Sürmene'de | Sürmenelerde / Sürmene'lerde |
| ablative | Sürmene'den | Sürmenelerden / Sürmene'lerden |
| genitive | Sürmene'nin | Sürmenelerin / Sürmene'lerin |
Possession of Sürmene
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Sürmene'm | Sürmenelerim / Sürmene'lerim |
| senin (your) | Sürmene'n | Sürmenelerin / Sürmene'lerin |
| onun (his/her/its) | Sürmene'si | Sürmeneleri / Sürmene'leri |
| bizim (our) | Sürmene'miz | Sürmenelerimiz / Sürmene'lerimiz |
| sizin (your) | Sürmene'niz | Sürmeneleriniz / Sürmene'leriniz |
| onların (their) | Sürmene'si / Sürmeneleri / Sürmene'leri | Sürmeneleri / Sürmene'leri |