Protestan

See also: protestan

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish پروتستان (protestan), from French protestant.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾɔ.tes.tɑn/

Noun

Protestan (definite accusative Protestanı, plural Protestanlar)

1. Protestant

Declension

Declension of Protestan

singular plural nominative Protestan Protestanlar definite accusative Protestanı Protestanları dative Protestana Protestanlara locative Protestanda Protestanlarda ablative Protestandan Protestanlardan genitive Protestanın Protestanların Predicative forms singular plural 1st singular Protestanım Protestanlarım 2nd singular Protestansın Protestanlarsın 3rd singular Protestan Protestandır Protestanlar Protestanlardır 1st plural Protestanız Protestanlarız 2nd plural Protestansınız Protestanlarsınız 3rd plural Protestanlar Protestanlardır

Derived terms

• Protestanlık (“Protestantism”)