Odkupiciel

See also: odkupiciel

Polish

Odkupiciel

Etymology

From odkupiciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔt.kuˈpi.t͡ɕɛl/
• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: Od‧ku‧pi‧ciel
• Homophone: odkupiciel

Proper noun

Odkupiciel m pers

1. (biblical, Christianity, theology) Redeemer, Savior (Jesus Christ)

   Synonym: Zbawiciel

Declension

Declension of Odkupiciel

	singular
nominative	Odkupiciel
genitive	Odkupiciela
dative	Odkupicielowi
accusative	Odkupiciela
instrumental	Odkupicielem
locative	Odkupicielu
vocative	Odkupicielu

Related terms

(adjectives):

• odkupicielski
• odkupny

(nouns):

• odkup
• odkupiciel
• odkupienie
• odkupno

(verbs):

• odkupić pf
• odkupywać impf

Further reading

• Odkupiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Odkupiciel in Polish dictionaries at PWN