Mikâil

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish میكائیل (mikail), from Arabic مِيكَائِيل (mīkāʔīl), ultimately from Biblical Hebrew מִיכָאֵל.

Pronunciation

• IPA^(key): /mi.caː.il/

Proper noun

Mikâil

1. a male given name from Arabic, equivalent to English Michael
2. (Judaism, Christianity, Islam) An archangel associated with defending the faithful in the tribulation.

Declension

Declension of Mikâil

	singular	plural
nominative	Mikâil	Mikâiller / Mikâil'ler
accusative	Mikâil'i	Mikâilleri / Mikâil'leri
dative	Mikâil'e	Mikâillere / Mikâil'lere
locative	Mikâil'te	Mikâillerde / Mikâil'lerde
ablative	Mikâil'ten	Mikâillerden / Mikâil'lerden
genitive	Mikâil'in	Mikâillerin / Mikâil'lerin

Possessive forms of Mikâil

	singular	plural
benim (my)	Mikâil'im	Mikâillerim Mikâil'lerim
senin (your)	Mikâil'in	Mikâillerin Mikâil'lerin
onun (his/her/its)	Mikâil'i	Mikâilleri Mikâil'leri
bizim (our)	Mikâil'imiz	Mikâillerimiz Mikâil'lerimiz
sizin (your)	Mikâil'iniz	Mikâilleriniz Mikâil'leriniz
onların (their)	Mikâil'i Mikâilleri Mikâil'leri	Mikâilleri Mikâil'leri