Mikâil

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish میكائیل (mikail), from Arabic مِيكَائِيل (mīkāʔīl), ultimately from Biblical Hebrew מִיכָאֵל.

Pronunciation

• IPA^(key): /mi.caː.il/

Proper noun

Mikâil

1. a male given name, equivalent to English Michael
2. (Judaism, Christianity, Islam) An archangel associated with defending the faithful in the tribulation.

Declension

    declension of Mikâil

	singular	plural
nominative	Mikâil	Mikâiller / Mikâil'ler
accusative	Mikâil'i	Mikâilleri / Mikâil'leri
dative	Mikâil'e	Mikâillere / Mikâil'lere
locative	Mikâil'te	Mikâillerde / Mikâil'lerde
ablative	Mikâil'ten	Mikâillerden / Mikâil'lerden
genitive	Mikâil'in	Mikâillerin / Mikâil'lerin

    possessive of Mikâil

	singular	plural
benim (my)	Mikâil'im	Mikâillerim / Mikâil'lerim
senin (your)	Mikâil'in	Mikâillerin / Mikâil'lerin
onun (his/her/its)	Mikâil'i	Mikâilleri / Mikâil'leri
bizim (our)	Mikâil'imiz	Mikâillerimiz / Mikâil'lerimiz
sizin (your)	Mikâil'iniz	Mikâilleriniz / Mikâil'leriniz
onların (their)	Mikâil'i / Mikâilleri / Mikâil'leri	Mikâilleri / Mikâil'leri