Korynt

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin Corinthus, from Ancient Greek Κόρινθος (Kórinthos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔ.rɘnt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrɘnt
• Syllabification: Ko‧rynt

Proper noun

Korynt m inan

1. Corinth (a city in Greece)

Declension

Declension of Korynt

	singular	plural
nominative	Korynt	Korynty
genitive	Koryntu	Koryntów
dative	Koryntowi	Koryntom
accusative	Korynt	Korynty
instrumental	Koryntem	Koryntami
locative	Koryncie	Koryntach
vocative	Koryncie	Korynty

Derived terms

adjectives

• koryncki
• koryntyjski

 

adverb

• koryntyjsko

 

nouns

• Koryntczyk
• koryntczyk
• Koryntia
• Koryntianin
• koryntianin
• koryntianka
• Koryntianka
• koryntka
• koryntówna
• koryntyjczyk
• Koryntyjczyk
• koryntyjskość

 

Further reading

• Korynt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Korynt in Polish dictionaries at PWN