Kestel

See also: kestel

German

Proper noun

Kestel m or f (proper noun, surname, masculine genitive Kestels or (with an article) Kestel, feminine genitive Kestel, plural Kestels or Kestel)

1. a surname

Turkish

Kestel ilçesi

Etymology

From Latin Castel

Pronunciation

• IPA^(key): /k̟ʰɛs.tʰel/

Proper noun

Kestel

1. A district of Bursa, Turkey

Declension

    declension of Kestel

	singular	plural
nominative	Kestel	Kesteller
accusative	Kestel'i	Kestelleri
dative	Kestel'e	Kestellere
locative	Kestel'de	Kestellerde
ablative	Kestel'den	Kestellerden
genitive	Kestel'in	Kestellerin

    possessive of Kestel

	singular	plural
benim (my)	Kestel'im	Kestellerim / Kestel'lerim
senin (your)	Kestel'in	Kestellerin / Kestel'lerin
onun (his/her/its)	Kestel'i	Kestelleri / Kestel'leri
bizim (our)	Kestel'imiz	Kestellerimiz / Kestel'lerimiz
sizin (your)	Kestel'iniz	Kestelleriniz / Kestel'leriniz
onların (their)	Kestel'i / Kestelleri / Kestel'leri	Kestelleri / Kestel'leri

Derived terms

• Kestelli