Keçiören
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From Ottoman Turkish كچیوران (Kiçivirân, Kiçiören, “small ruins”). The first part is unrelated to keçi (“goat”), but rather a dissimilation of older *kiçi (“small”), from Proto-Turkic *kičüg (“small”).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Keçiören
Declension
[edit] declension of Keçiören
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Keçiören | Keçiörenler |
| accusative | Keçiören'i | Keçiörenleri |
| dative | Keçiören'e | Keçiörenlere |
| locative | Keçiören'de | Keçiörenlerde |
| ablative | Keçiören'den | Keçiörenlerden |
| genitive | Keçiören'in | Keçiörenlerin |
possessive of Keçiören
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Keçiören'im | Keçiörenlerim / Keçiören'lerim |
| senin (your) | Keçiören'in | Keçiörenlerin / Keçiören'lerin |
| onun (his/her/its) | Keçiören'i | Keçiörenleri / Keçiören'leri |
| bizim (our) | Keçiören'imiz | Keçiörenlerimiz / Keçiören'lerimiz |
| sizin (your) | Keçiören'iniz | Keçiörenleriniz / Keçiören'leriniz |
| onların (their) | Keçiören'i / Keçiörenleri / Keçiören'leri | Keçiörenleri / Keçiören'leri |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- Nişanyan, Sevan (2010–) “Keçiören”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)