Karatay

Turkish

Karatay ilçesi

Etymology

From kara +‎ tay.

Pronunciation

• IPA^(key): /kʰa.ra.tʰaj/

Proper noun

Karatay

1. A district of Konya, Konya, Turkey

Declension

    declension of Karatay

	singular	plural
nominative	Karatay	Karataylar
accusative	Karatay'ı	Karatayları
dative	Karatay'a	Karataylara
locative	Karatay'da	Karataylarda
ablative	Karatay'dan	Karataylardan
genitive	Karatay'ın	Karatayların

    possessive of Karatay

	singular	plural
benim (my)	Karatay'ım	Karataylarım / Karatay'larım
senin (your)	Karatay'ın	Karatayların / Karatay'ların
onun (his/her/its)	Karatay'ı	Karatayları / Karatay'ları
bizim (our)	Karatay'ımız	Karataylarımız / Karatay'larımız
sizin (your)	Karatay'ınız	Karataylarınız / Karatay'larınız
onların (their)	Karatay'ı / Karatayları / Karatay'ları	Karatayları / Karatay'ları

Derived terms

• Karataylı