Karasu

Turkish

Etymology

From kara +‎ su

Pronunciation

• IPA^(key): /kʰaˈɾaˈsu/

Proper noun

Karasu

1. A town and district of Sakarya, Turkey

Declension

    declension of Karasu

	singular	plural
nominative	Karasu	Karasular / Karasu'lar
accusative	Karasu'yu	Karasuları / Karasu'ları
dative	Karasu'ya	Karasulara / Karasu'lara
locative	Karasu'da	Karasularda / Karasu'larda
ablative	Karasu'dan	Karasulardan / Karasu'lardan
genitive	Karasu'nun	Karasuların / Karasu'ların

    possessive of Karasu

	singular	plural
benim (my)	Karasu'm	Karasularım / Karasu'larım
senin (your)	Karasu'n	Karasuların / Karasu'ların
onun (his/her/its)	Karasu'su	Karasuları / Karasu'ları
bizim (our)	Karasu'muz	Karasularımız / Karasu'larımız
sizin (your)	Karasu'nuz	Karasularınız / Karasu'larınız
onların (their)	Karasu'su / Karasuları / Karasu'ları	Karasuları / Karasu'ları

Derived terms

• Karasulu