Kırım

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قریم (Kırım).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkɯ.ɾɯm]

Proper noun

Kırım

1. Crimea

Declension

    declension of Kırım

	singular	plural
nominative	Kırım	Kırımlar
accusative	Kırım'ı	Kırımları
dative	Kırım'a	Kırımlara
locative	Kırım'da	Kırımlarda
ablative	Kırım'dan	Kırımlardan
genitive	Kırım'ın	Kırımların

    possessive of Kırım

	singular	plural
benim (my)	Kırım'ım	Kırımlarım / Kırım'larım
senin (your)	Kırım'ın	Kırımların / Kırım'ların
onun (his/her/its)	Kırım'ı	Kırımları / Kırım'ları
bizim (our)	Kırım'ımız	Kırımlarımız / Kırım'larımız
sizin (your)	Kırım'ınız	Kırımlarınız / Kırım'larınız
onların (their)	Kırım'ı / Kırımları / Kırım'ları	Kırımları / Kırım'ları

Derived terms

• Kırımlı