Ilgın

Turkish

Ilgın ilçesi

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish ایلغین (ılgın), from Byzantine Greek Λάγεινα (Lágeina).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɯl.ɡɯn/

Proper noun

Ilgın

1. A town and district of Konya, Turkey
2. a female given name

Declension

Declension of Ilgın

	singular	plural
nominative	Ilgın	Ilgınlar
accusative	Ilgın'ı	Ilgınları
dative	Ilgın'a	Ilgınlara
locative	Ilgın'da	Ilgınlarda
ablative	Ilgın'dan	Ilgınlardan
genitive	Ilgın'ın	Ilgınların

Possessive forms of Ilgın

	singular	plural
benim (my)	Ilgın'ım	Ilgınlarım Ilgın'larım
senin (your)	Ilgın'ın	Ilgınların Ilgın'ların
onun (his/her/its)	Ilgın'ı	Ilgınları Ilgın'ları
bizim (our)	Ilgın'ımız	Ilgınlarımız Ilgın'larımız
sizin (your)	Ilgın'ınız	Ilgınlarınız Ilgın'larınız
onların (their)	Ilgın'ı Ilgınları Ilgın'ları	Ilgınları Ilgın'ları

Derived terms

• Ilgınlı