Havran

Czech

Etymology

From havran (“rook”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɦavran]

Proper noun

Havran m anim (female equivalent Havranová)

1. a male surname

Declension

Declension of Havran (hard masculine animate)

	singular	plural
nominative	Havran	Havranové
genitive	Havrana	Havranů
dative	Havranovi	Havranům
accusative	Havrana	Havrany
vocative	Havrane	Havranové
locative	Havranovi	Havranech
instrumental	Havranem	Havrany

Further reading

• “Havran”, in Příjmení.cz (in Czech)

Turkish

Havran ilçesi

Pronunciation

• IPA^(key): /hav.ɾan/

Proper noun

Havran

1. A town and district of Balıkesir, Turkey

Declension

    declension of Havran

	singular	plural
nominative	Havran	Havranlar
accusative	Havran'ı	Havranları
dative	Havran'a	Havranlara
locative	Havran'da	Havranlarda
ablative	Havran'dan	Havranlardan
genitive	Havran'ın	Havranların

    possessive of Havran

	singular	plural
benim (my)	Havran'ım	Havranlarım / Havran'larım
senin (your)	Havran'ın	Havranların / Havran'ların
onun (his/her/its)	Havran'ı	Havranları / Havran'ları
bizim (our)	Havran'ımız	Havranlarımız / Havran'larımız
sizin (your)	Havran'ınız	Havranlarınız / Havran'larınız
onların (their)	Havran'ı / Havranları / Havran'ları	Havranları / Havran'ları

Derived terms

• Havranlı