Gümülcine

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish گوملجنه (Gümülcine).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɟʏmʏldʒinɛ]
• Hyphenation: Gü‧mül‧ci‧ne

Proper noun

Gümülcine

1. Komotini (the capital city of Rhodope in East Macedonia and Thrace, in northeast Greece)

Declension

Declension of Gümülcine

	singular	plural
nominative	Gümülcine	Gümülcineler / Gümülcine'ler
accusative	Gümülcine'yi	Gümülcineleri / Gümülcine'leri
dative	Gümülcine'ye	Gümülcinelere / Gümülcine'lere
locative	Gümülcine'de	Gümülcinelerde / Gümülcine'lerde
ablative	Gümülcine'den	Gümülcinelerden / Gümülcine'lerden
genitive	Gümülcine'nin	Gümülcinelerin / Gümülcine'lerin

Possessive forms of Gümülcine

	singular	plural
benim (my)	Gümülcine'm	Gümülcinelerim Gümülcine'lerim
senin (your)	Gümülcine'n	Gümülcinelerin Gümülcine'lerin
onun (his/her/its)	Gümülcine'si	Gümülcineleri Gümülcine'leri
bizim (our)	Gümülcine'miz	Gümülcinelerimiz Gümülcine'lerimiz
sizin (your)	Gümülcine'niz	Gümülcineleriniz Gümülcine'leriniz
onların (their)	Gümülcine'si Gümülcineleri Gümülcine'leri	Gümülcineleri Gümülcine'leri

Derived terms

• Gümülcineli