Gülnar
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]Inherited from Ottoman Turkish گلنار (Gülnar). By surface analysis, gül + nar.
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Gülnar
Declension
[edit] declension of Gülnar
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Gülnar | Gülnarlar |
| accusative | Gülnar'ı | Gülnarları |
| dative | Gülnar'a | Gülnarlara |
| locative | Gülnar'da | Gülnarlarda |
| ablative | Gülnar'dan | Gülnarlardan |
| genitive | Gülnar'ın | Gülnarların |
possessive of Gülnar
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Gülnar'ım | Gülnarlarım / Gülnar'larım |
| senin (your) | Gülnar'ın | Gülnarların / Gülnar'ların |
| onun (his/her/its) | Gülnar'ı | Gülnarları / Gülnar'ları |
| bizim (our) | Gülnar'ımız | Gülnarlarımız / Gülnar'larımız |
| sizin (your) | Gülnar'ınız | Gülnarlarınız / Gülnar'larınız |
| onların (their) | Gülnar'ı / Gülnarları / Gülnar'ları | Gülnarları / Gülnar'ları |