Fethiye
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From Fethi + -iye perhaps from fetih
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Fethiye
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Fethiye | Fethiyeler / Fethiye'ler |
| accusative | Fethiye'yi | Fethiyeleri / Fethiye'leri |
| dative | Fethiye'ye | Fethiyelere / Fethiye'lere |
| locative | Fethiye'de | Fethiyelerde / Fethiye'lerde |
| ablative | Fethiye'den | Fethiyelerden / Fethiye'lerden |
| genitive | Fethiye'nin | Fethiyelerin / Fethiye'lerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Fethiye'm | Fethiyelerim Fethiye'lerim |
| senin (your) | Fethiye'n | Fethiyelerin Fethiye'lerin |
| onun (his/her/its) | Fethiye'si | Fethiyeleri Fethiye'leri |
| bizim (our) | Fethiye'miz | Fethiyelerimiz Fethiye'lerimiz |
| sizin (your) | Fethiye'niz | Fethiyeleriniz Fethiye'leriniz |
| onların (their) | Fethiye'si Fethiyeleri Fethiye'leri |
Fethiyeleri Fethiye'leri |