Evren

See also: evren

Turkish

Evren ilçesi

Etymology

From evren (“cosmos, the universe”) after Kenan Evren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ev.ren/

Proper noun

Evren

1. a male given name from Old Turkic
2. a female given name from Old Turkic
3. A town and district of Ankara, Turkey
4. a surname

Declension

Declension of Evren

	singular	plural
nominative	Evren	Evrenler
accusative	Evren'i	Evrenleri
dative	Evren'e	Evrenlere
locative	Evren'de	Evrenlerde
ablative	Evren'den	Evrenlerden
genitive	Evren'in	Evrenlerin

Possessive forms of Evren

	singular	plural
benim (my)	Evren'im	Evrenlerim Evren'lerim
senin (your)	Evren'in	Evrenlerin Evren'lerin
onun (his/her/its)	Evren'i	Evrenleri Evren'leri
bizim (our)	Evren'imiz	Evrenlerimiz Evren'lerimiz
sizin (your)	Evren'iniz	Evrenleriniz Evren'leriniz
onların (their)	Evren'i Evrenleri Evren'leri	Evrenleri Evren'leri

Derived terms

• Evrenli