Esenler
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From nominative plural of esen.
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Esenler
Declension
[edit] declension of Esenler
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Esenler | Esenlerler |
| accusative | Esenler'i | Esenlerleri |
| dative | Esenler'e | Esenlerlere |
| locative | Esenler'de | Esenlerlerde |
| ablative | Esenler'den | Esenlerlerden |
| genitive | Esenler'in | Esenlerlerin |
possessive of Esenler
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Esenler'im | Esenlerlerim / Esenler'lerim |
| senin (your) | Esenler'in | Esenlerlerin / Esenler'lerin |
| onun (his/her/its) | Esenler'i | Esenlerleri / Esenler'leri |
| bizim (our) | Esenler'imiz | Esenlerlerimiz / Esenler'lerimiz |
| sizin (your) | Esenler'iniz | Esenlerleriniz / Esenler'leriniz |
| onların (their) | Esenler'i / Esenlerleri / Esenler'leri | Esenlerleri / Esenler'leri |