Ertegün
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Ertegün
- a surname
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Ertegün | Ertegünler / Ertegün'ler |
| accusative | Ertegün'ü | Ertegünleri / Ertegün'leri |
| dative | Ertegün'e | Ertegünlere / Ertegün'lere |
| locative | Ertegün'de | Ertegünlerde / Ertegün'lerde |
| ablative | Ertegün'den | Ertegünlerden / Ertegün'lerden |
| genitive | Ertegün'ün | Ertegünlerin / Ertegün'lerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Ertegün'üm | Ertegünlerim Ertegün'lerim |
| senin (your) | Ertegün'ün | Ertegünlerin Ertegün'lerim |
| onun (his/her/its) | Ertegün'ü | Ertegünleri Ertegün'leri |
| bizim (our) | Ertegün'ümüz | Ertegünlerimiz Ertegün'lerimiz |
| sizin (your) | Ertegün'ünüz | Ertegünleriniz Ertegün'leriniz |
| onların (their) | Ertegün'ü Ertegünleri Ertegün'leri |
Ertegünleri Ertegün'leri |