Erenler

Turkish

Etymology

From nominative plural of eren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛ.ɾæn.læɾ̥/

Proper noun

Erenler

1. A district of Sakarya, Turkey

Declension

Declension of Erenler

	singular	plural
nominative	Erenler	Erenlerler
accusative	Erenler'i	Erenlerleri
dative	Erenler'e	Erenlerlere
locative	Erenler'de	Erenlerlerde
ablative	Erenler'den	Erenlerlerden
genitive	Erenler'in	Erenlerlerin

Possessive forms of Erenler

	singular	plural
benim (my)	Erenler'im	Erenlerlerim Erenler'lerim
senin (your)	Erenler'in	Erenlerlerin Erenler'lerin
onun (his/her/its)	Erenler'i	Erenlerleri Erenler'leri
bizim (our)	Erenler'imiz	Erenlerlerimiz Erenler'lerimiz
sizin (your)	Erenler'iniz	Erenlerleriniz Erenler'leriniz
onların (their)	Erenler'i Erenlerleri Erenler'leri	Erenlerleri Erenler'leri

Derived terms

• Erenlerli