Jump to content

Engin

From Wiktionary, the free dictionary
See also: engin, engin., and engîn

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From engin (vast).

Pronunciation

[edit]

Proper noun

[edit]

Engin

  1. a male given name

Declension

[edit]
Declension of Engin
singular plural
nominative Engin Enginler
accusative Engin'i Enginleri
dative Engin'e Enginlere
locative Engin'de Enginlerde
ablative Engin'den Enginlerden
genitive Engin'in Enginlerin
Possessive forms of Engin
singular plural
benim (my) Engin'im Enginlerim
Engin'lerim
senin (your) Engin'in Enginlerin
Engin'lerin
onun (his/her/its) Engin'i Enginleri
Engin'leri
bizim (our) Engin'imiz Enginlerimiz
Engin'lerimiz
sizin (your) Engin'iniz Enginleriniz
Engin'leriniz
onların (their) Engin'i
Enginleri
Engin'leri
Enginleri
Engin'leri