Enez

Turkish

Enez ilçesi

Etymology

From Ottoman Turkish اینوس (inos), from Ancient Greek Αίνος (Aínos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛ.nez/

Proper noun

Enez

1. A town and district of Edirne, Turkey

Declension

    declension of Enez

	singular	plural
nominative	Enez	Enezler
accusative	Enez'i	Enezleri
dative	Enez'e	Enezlere
locative	Enez'de	Enezlerde
ablative	Enez'den	Enezlerden
genitive	Enez'in	Enezlerin

    possessive of Enez

	singular	plural
benim (my)	Enez'im	Enezlerim / Enez'lerim
senin (your)	Enez'in	Enezlerin / Enez'lerin
onun (his/her/its)	Enez'i	Enezleri / Enez'leri
bizim (our)	Enez'imiz	Enezlerimiz / Enez'lerimiz
sizin (your)	Enez'iniz	Enezleriniz / Enez'leriniz
onların (their)	Enez'i / Enezleri / Enez'leri	Enezleri / Enez'leri

Derived terms

• Enezli