Denemarken

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdeː.nəˌmɑr.kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: De‧ne‧mar‧ken

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Proper noun

Denemarken n (adjective Deens, demonym Deen m or Deense f)

1. Denmark

Descendants

• Negerhollands: Denemarken

See also

• (countries of Europe) Landen van Europa; Albanië, Andorra, Armenië, Azerbeidzjan, België, Belarus, Bosnië en Herzegovina, Bulgarije, Cyprus, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Georgië, Griekenland, Hongarije, Ierland, IJsland, Italië, Kazachstan, Kroatië, Letland, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, Malta, Moldavië, Monaco, Montenegro, Nederland, Noord-Macedonië, Noorwegen, Oekraïne, Oostenrijk, Polen, Portugal, Roemenië, Rusland, San Marino, Servië, Slovenië, Slowakije, Tsjechië, Turkije, Vaticaanstad, Verenigd Koninkrijk, Wit-Rusland, Zweden, Zwitserland ^{(Category: nl:Countries in Europe)}

Etymology 2

First attested as Denemarcket, Denemarckt and Denemarken in the 16th century. Potentially a compound of Dutch Low Saxon deen (“rough terrain”) and Old Frisian merke (“boundary, march, undivided communal lands”).

See also Dutch Low Saxon Denmaark.

Proper noun

Denemarken n

1. A hamlet in Midden-Groningen, Groningen, Netherlands

References

• van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN

Anagrams

• mankeerden