Blüthen und Früchte, nach deren Reife ſie abſterben, ſo daß ſie vom Keimen bis zur Fruchtreife und zum Tode mehrere volle Jahre leben, und dieſe werden m e h r j ä h r i g e P f l a n z e n (Plantae plurennes, ♾genannt.
Radix annua [vel plurennis?]*, cylindracea, firmula, in speciminibus vetustioribus sat longa, perpendicularis, fibris lateralibus subsimplicibus elongatis stipata, ad collum incrassatum multiceps, foliorumque primordialium rosula, in planta florente non raro jam emarcida, coronata. * Plurima loco citato a me collecta specimina habitu suo plantam quidem annuam indicant, ast simul alia robustiora adsunt, quorum radix circa collum valde incrassata et fere lignosa vitam plurennem vel saltem biennem indigitat.
[…] solito soluti, raro omnes demum se ± solventes. Antherae 2 inferiores barbatae vel apud L. Stricklandae nudae. Plantae p l u r e n n e s m o n o c a r p a e a e p r a e a l t a e (4—10 m), racemis saepe longissimis.
Plantae plurennes-monocarpaeae, altissimae, trunco simplici plus minusve lignescente, rarissime superne brevi-ramoso, dense folioso, sed inferne saepe mox defoliato et cicatricoso, racemis plerumque longissimis. Afr. trop. […] Sect. 3. Rhyncopetalum.
Haec planta et magis L. leschenaultiana proxime accedunt ad Giganto-Lobelias Africae tropicae, sed utrum etiam plurenni-monocarpaeae sunt vel potius tantum biennes, nondum probatum est.
〃, Subgenus 3. Tupa, Sect. III. Rhynchopetalum, page 661:
Plantae plurennes et monocarpeae, robustae, praealtae (4—10 m) et simplicissimae (Cereiformes) vel paucae superne ramis brevibus florentibus notabiles (Ramosae Haum.), flores in racemis nonnunquam longissimis.
