From Wiktionary, the free dictionary
4th century B.C.E.,
Inscriptiones Graecae 22.1147.2–6:
[1]- ἐπειδὴ καλῶς / [ἐχο]ρήγησεν Σαυρία[ς] Πυθογένου- / [ς Λα]μπτρεὺς καὶ ἐνίκ[η]σεν τῆι Ἐρ- / [εχθη]ΐδι φυλῆι καὶ τὰ[ς ἄ]λλας ληι- / [τοργ]ίας καλῶς ληιτο[ργ]εῖ·
- epeidḕ kalôs / [ekho]rḗgēsen Sauría[s] Puthogénou- / [s La]mptreùs kaì eník[ē]sen têi Er- / [ekhthē]ḯdi phulêi kaì tà[s á]llas lēi- / [torg]ías kalôs lēito[rg]eî;
117 CE – 181 CE,
Aelius Aristides,
Orations 25.316, (
Ἱεροὶ λόγοι γʹ):
[2]- ὡς δὲ καὶ τοῦτο ἐλελειτούργητο, τοῦ μὲν ὕδατος ἀφίησί με, οἴνου δὲ ἔταξε μέτρον, καὶ ἦν γε τὸ ῥῆμα ἡμίνα βασιλική: γνώριμον δή που ὅτι ἔφραζεν ἡμικοτύλιον.
- hōs dè kaì toûto eleleitoúrgēto, toû mèn húdatos aphíēsí me, oínou dè étaxe métron, kaì ên ge tò rhêma hēmína basilikḗ: gnṓrimon dḗ pou hóti éphrazen hēmikotúlion.
