Citations:Δωρίς
Appearance
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.112.3–4:
- καὶ ἅμα ὄρθρῳ ἐπιπίπτει τοῖς Ἀμπρακιώταις ἔτι ἐν ταῖς εὐναῖς καὶ οὐ προῃσθημένοις τὰ γεγενημένα, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον νομίσασι τοὺς ἑαυτῶν εἶναι· καὶ γὰρ τοὺς Μεσσηνίους πρώτους ἐπίτηδες ὁ Δημοσθένης προύταξε καὶ προσαγορεύειν ἐκέλευε, Δωρίδα τε γλῶσσαν ἱέντας καὶ τοῖς προφύλαξι πίστιν παρεχομένους, ἅμα δὲ καὶ οὐ καθορωμένους τῇ ὄψει νυκτὸς ἔτι οὔσης.
- kaì háma órthrōi epipíptei toîs Amprakiṓtais éti en taîs eunaîs kaì ou proēisthēménois tà gegenēména, allà polù mâllon nomísasi toùs heautôn eînai; kaì gàr toùs Messēníous prṓtous epítēdes ho Dēmosthénēs proútaxe kaì prosagoreúein ekéleue, Dōrída te glôssan hiéntas kaì toîs prophúlaxi pístin parekhoménous, háma dè kaì ou kathorōménous têi ópsei nuktòs éti oúsēs.
- 1876/1910 translation by Richard Crawley (revised by Richard C. Feetham)[1]
- At dawn he fell upon the Ambraciots while they were still abed, ignorant of what had passed, and fully thinking that it was their own countrymen,— Demosthenes having purposely put the Messenians in front with orders to address them in the Doric dialect, and thus to inspire confidence in the sentinels, who would not be able to see them, as it was still night.
- καὶ ἅμα ὄρθρῳ ἐπιπίπτει τοῖς Ἀμπρακιώταις ἔτι ἐν ταῖς εὐναῖς καὶ οὐ προῃσθημένοις τὰ γεγενημένα, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον νομίσασι τοὺς ἑαυτῶν εἶναι· καὶ γὰρ τοὺς Μεσσηνίους πρώτους ἐπίτηδες ὁ Δημοσθένης προύταξε καὶ προσαγορεύειν ἐκέλευε, Δωρίδα τε γλῶσσαν ἱέντας καὶ τοῖς προφύλαξι πίστιν παρεχομένους, ἅμα δὲ καὶ οὐ καθορωμένους τῇ ὄψει νυκτὸς ἔτι οὔσης.
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.5.1:
- καὶ Ἱμέρα ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου καὶ Σίμου καὶ Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς μὲν οἱ πλεῖστοι ἦλθον ἐς τὴν ἀποικίαν, ξυνῴκισαν δὲ αὐτοῖς καὶ ἐκ Συρακουσῶν φυγάδες στάσει νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι καλούμενοι· καὶ φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ τὰ Χαλκιδικὰ ἐκράτησεν.
- kaì Himéra apò Zánklēs ōikísthē hupò Eukleídou kaì Símou kaì Sákōnos, kaì Khalkidês mèn hoi pleîstoi êlthon es tḕn apoikían, xunṓikisan dè autoîs kaì ek Surakousôn phugádes stásei nikēthéntes, hoi Mulētídai kaloúmenoi; kaì phōnḕ mèn metaxù tês te Khalkidéōn kaì Dōrídos ekráthē, nómima dè tà Khalkidikà ekrátēsen.
- 1876/1910 translation by Richard Crawley (revised by Richard C. Feetham)[2]
- Himera was founded from Zancle by Euclides, Simus, and Sacon, most of those who went to the colony being Chalcidians; though they were joined by some exiles from Syracuse, defeated in a civil war, called the Myletidae. The language was a mixture of Chalcidian and Doric, but the institutions which prevailed were the Chalcidian.
- καὶ Ἱμέρα ἀπὸ Ζάγκλης ᾠκίσθη ὑπὸ Εὐκλείδου καὶ Σίμου καὶ Σάκωνος, καὶ Χαλκιδῆς μὲν οἱ πλεῖστοι ἦλθον ἐς τὴν ἀποικίαν, ξυνῴκισαν δὲ αὐτοῖς καὶ ἐκ Συρακουσῶν φυγάδες στάσει νικηθέντες, οἱ Μυλητίδαι καλούμενοι· καὶ φωνὴ μὲν μεταξὺ τῆς τε Χαλκιδέων καὶ Δωρίδος ἐκράθη, νόμιμα δὲ τὰ Χαλκιδικὰ ἐκράτησεν.
- 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 8.1.2:
- ἐπιδουο μὲν οὖν πολλὰ ἔθνη γεγένηται, τὰ δ’ ἀνωτάτω τοσαῦτα ὅσας καὶ διαλέκτους παρειλήφαμεν τὰς Ἑλληνίδας· τούτων δ’ αὐτῶν τεττάρων οὐσῶν τὴν μὲν Ἰάδα τῆι παλαιᾶι Ἀτθίδι τὴν αὐτὴν φαμέν (καὶ γὰρ Ἴωνες ἐκαλοῦντο οἱ τότε Ἀττικοί, καὶ ἐκεῖθέν εἰσιν οἱ τὴν Ἀσίαν ἐποικήσαντες Ἴωνες καὶ χρησάμενοι τῆι νῦν λεγομένηι γλώττηι Ἰάδι), τὴν δὲ Δωρίδα τῆι Αἰολίδι· πάντες γὰρ οἱ ἐκτὸς Ἰσθμοῦ πλὴν Ἀθηναίων καὶ Μεγαρέων καὶ τῶν περὶ τὸν Παρνασσὸν Δωριέων καὶ νῦν ἔτι Αἰολεῖς καλοῦνται· καὶ τοὺς Δωριέας δὲ ὀλίγους ὄντας καὶ τραχυτάτην οἰκοῦντας χώραν εἰκός ἐστι τῶι ἀνεπιμίκτωι παρατρέψαι τὴν γλῶτταν καὶ τὰ ἄλλα ἔθη πρὸς τὸ μὴ ὁμογενές, ὁμογενεῖς πρότερον ὄντας.
- epidouo mèn oûn pollà éthnē gegénētai, tà d’ anōtátō tosaûta hósas kaì dialéktous pareilḗphamen tàs Hellēnídas; toútōn d’ autôn tettárōn ousôn tḕn mèn Iáda têi palaiâi Atthídi tḕn autḕn phamén (kaì gàr Íōnes ekaloûnto hoi tóte Attikoí, kaì ekeîthén eisin hoi tḕn Asían epoikḗsantes Íōnes kaì khrēsámenoi têi nûn legoménēi glṓttēi Iádi), tḕn dè Dōrída têi Aiolídi; pántes gàr hoi ektòs Isthmoû plḕn Athēnaíōn kaì Megaréōn kaì tôn perì tòn Parnassòn Dōriéōn kaì nûn éti Aioleîs kaloûntai; kaì toùs Dōriéas dè olígous óntas kaì trakhutátēn oikoûntas khṓran eikós esti tôi anepimíktōi paratrépsai tḕn glôttan kaì tà álla éthē pròs tò mḕ homogenés, homogeneîs próteron óntas.
- 1856 translation by William Falconer[3]
- There are many Greek tribes, but the chief people are equal in number to the Greek dialects with which we are acquainted, namely, four. Of these, the Ionic is the same as the ancient Attic; (for Iones was the former name of the inhabitants of Attica; from thence came the Iones who settled in Asia, and use the dialect now called Ionic;) the Doric was the same as the Æolic dialect, for all the people on the other side of the isthmus except the Athenians, the Megareans, and the Dorians about Parnassus, are even now called Æolians; it is probable that the Dorians, from their being a small nation, and occupying a most rugged country, and from want of intercourse [with the Æolians], no longer resemble that people either in language or customs, and, although of the same race, have lost all appearance of affinity.
- ἐπιδουο μὲν οὖν πολλὰ ἔθνη γεγένηται, τὰ δ’ ἀνωτάτω τοσαῦτα ὅσας καὶ διαλέκτους παρειλήφαμεν τὰς Ἑλληνίδας· τούτων δ’ αὐτῶν τεττάρων οὐσῶν τὴν μὲν Ἰάδα τῆι παλαιᾶι Ἀτθίδι τὴν αὐτὴν φαμέν (καὶ γὰρ Ἴωνες ἐκαλοῦντο οἱ τότε Ἀττικοί, καὶ ἐκεῖθέν εἰσιν οἱ τὴν Ἀσίαν ἐποικήσαντες Ἴωνες καὶ χρησάμενοι τῆι νῦν λεγομένηι γλώττηι Ἰάδι), τὴν δὲ Δωρίδα τῆι Αἰολίδι· πάντες γὰρ οἱ ἐκτὸς Ἰσθμοῦ πλὴν Ἀθηναίων καὶ Μεγαρέων καὶ τῶν περὶ τὸν Παρνασσὸν Δωριέων καὶ νῦν ἔτι Αἰολεῖς καλοῦνται· καὶ τοὺς Δωριέας δὲ ὀλίγους ὄντας καὶ τραχυτάτην οἰκοῦντας χώραν εἰκός ἐστι τῶι ἀνεπιμίκτωι παρατρέψαι τὴν γλῶτταν καὶ τὰ ἄλλα ἔθη πρὸς τὸ μὴ ὁμογενές, ὁμογενεῖς πρότερον ὄντας.
- 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 8.6.13:
- Δρυόπων δ’ οἰκητήριόν φασι καὶ τὴν Ἀσίνην, εἴτ’ ἐκ τῶν περὶ Σπερχειὸν τόπων ὄντας αὐτοὺς Δρύοπος τοῦ Ἀρκάδος κατοικίσαντος ἐνταῦθα, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν, εἴθ’ Ἡρακλέους ἐκ τῆς περὶ τὸν Παρνασσὸν Δωρίδος ἐξελάσαντος αὐτούς.
- Druópōn d’ oikētḗrión phasi kaì tḕn Asínēn, eít’ ek tôn perì Sperkheiòn tópōn óntas autoùs Drúopos toû Arkádos katoikísantos entaûtha, hōs Aristotélēs phēsín, eíth’ Hērakléous ek tês perì tòn Parnassòn Dōrídos exelásantos autoús.
- 1856 translation by William Falconer[4]
- It is said that Asine as well as Hermione was inhabited by Dryopes; either Dryops the Arcadian having transferred them thither from the places near the Spercheius, according to Aristotle; or, Hercules expelled them from Doris near Parnassus.
- Δρυόπων δ’ οἰκητήριόν φασι καὶ τὴν Ἀσίνην, εἴτ’ ἐκ τῶν περὶ Σπερχειὸν τόπων ὄντας αὐτοὺς Δρύοπος τοῦ Ἀρκάδος κατοικίσαντος ἐνταῦθα, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν, εἴθ’ Ἡρακλέους ἐκ τῆς περὶ τὸν Παρνασσὸν Δωρίδος ἐξελάσαντος αὐτούς.
- 110 CE – 180 CE, Pausanias Periegeta, Graeciae Descriptio 4.27.11:
- Μεσσήνιοι δὲ ἐκτὸς Πελοποννήσου τριακόσια ἔτη μάλιστα ἠλῶντο, ἐν οἷς οὔτε ἐθῶν εἰσι δῆλοι παραλύσαντές τι τῶν οἴκοθεν οὔτε τὴν διάλεκτον τὴν Δωρίδα μετεδιδάχθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι τὸ ἀκριβὲς αὐτῆς Πελοποννησίων μάλιστα ἐφύλασσον.
- Messḗnioi dè ektòs Peloponnḗsou triakósia étē málista ēlônto, en hoîs oúte ethôn eisi dêloi paralúsantés ti tôn oíkothen oúte tḕn diálekton tḕn Dōrída metedidákhthēsan, allà kaì es hēmâs éti tò akribès autês Peloponnēsíōn málista ephúlasson.
- 1918 translation by William Henry Samuel Jones and Henry Arderne Ormerod[5]
- But the wanderings of the Messenians outside the Peloponnese lasted almost three hundred years, during which it is clear that they did not depart in any way from their local customs, and did not lose their Doric dialect, but even to our day they have retained the purest Doric in Peloponnese.
- Μεσσήνιοι δὲ ἐκτὸς Πελοποννήσου τριακόσια ἔτη μάλιστα ἠλῶντο, ἐν οἷς οὔτε ἐθῶν εἰσι δῆλοι παραλύσαντές τι τῶν οἴκοθεν οὔτε τὴν διάλεκτον τὴν Δωρίδα μετεδιδάχθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι τὸ ἀκριβὲς αὐτῆς Πελοποννησίων μάλιστα ἐφύλασσον.
- c. 245 CE – c. 325 CE, Iamblichus Chalcidensis, De vita Pythagorica ΛΔʹ.242.168.9–11:
- Νηρέα γὰρ γῆμαι Δωρίδα τὴν Ὠκεανοῦ, τούτῳ δὲ μυθεύεσθαι γενέσθαι τὰς πεντήκοντα θυγατέρας, ὧν εἶναι καὶ τὴν Ἀχιλλέως μητέρα.
- Nēréa gàr gêmai Dōrída tḕn Ōkeanoû, toútōi dè mutheúesthai genésthai tàs pentḗkonta thugatéras, hôn eînai kaì tḕn Akhilléōs mētéra.
- Νηρέα γὰρ γῆμαι Δωρίδα τὴν Ὠκεανοῦ, τούτῳ δὲ μυθεύεσθαι γενέσθαι τὰς πεντήκοντα θυγατέρας, ὧν εἶναι καὶ τὴν Ἀχιλλέως μητέρα.
- c. 245 CE – c. 325 CE, Iamblichus Chalcidensis, De vita Pythagorica ΛΔʹ.243.169–170:
- ὁποτέρως μὲν οὖν ἔχει, περὶ τῶν ἀρχαίων οὐκ εὐμαρὲς δέχεσθαι τἀκριβὲς τοῖς νεωτέροις ἢ καταμαθεῖν, ὁμολογούμενον δὲ δι’ ἑκατέρας τῶν ἱστοριῶν συνάγεσθαι τὸ πρεσβυτάτην εἶναι τῶν διαλέκτων τὴν Δωρίδα, μετὰ δὲ ταύτην γενέσθαι τὴν Αἰολίδα, λαβοῦσαν ἀπὸ Αἰόλου τοὔνομα, τρίτην δὲ τὴν Ἰάδα, λεγομένην ἀπὸ Ἴωνος τοῦ Ξούθου, τετάρτην δὲ τὴν Ἀτθίδα, τεθειμένην ἀπὸ Κρεούσης τῆς Ἐρεχθέως, κληθεῖσαν δὲ τρισὶ γενεαῖς ὕστερον τῶν πρότερον κατὰ Θρᾷκας καὶ τὴν Ὠρειθυίας ἁρπαγήν, ὡς οἱ πλείους τῶν ἱστορικῶν ἀποφαίνουσι.
- hopotérōs mèn oûn ékhei, perì tôn arkhaíōn ouk eumarès dékhesthai takribès toîs neōtérois ḕ katamatheîn, homologoúmenon dè di’ hekatéras tôn historiôn sunágesthai tò presbutátēn eînai tôn dialéktōn tḕn Dōrída, metà dè taútēn genésthai tḕn Aiolída, laboûsan apò Aiólou toúnoma, trítēn dè tḕn Iáda, legoménēn apò Íōnos toû Xoúthou, tetártēn dè tḕn Atthída, tetheiménēn apò Kreoúsēs tês Erekhthéōs, klētheîsan dè trisì geneaîs hústeron tôn próteron katà Thrâikas kaì tḕn Ōreithuías harpagḗn, hōs hoi pleíous tôn historikôn apophaínousi.
- ὁποτέρως μὲν οὖν ἔχει, περὶ τῶν ἀρχαίων οὐκ εὐμαρὲς δέχεσθαι τἀκριβὲς τοῖς νεωτέροις ἢ καταμαθεῖν, ὁμολογούμενον δὲ δι’ ἑκατέρας τῶν ἱστοριῶν συνάγεσθαι τὸ πρεσβυτάτην εἶναι τῶν διαλέκτων τὴν Δωρίδα, μετὰ δὲ ταύτην γενέσθαι τὴν Αἰολίδα, λαβοῦσαν ἀπὸ Αἰόλου τοὔνομα, τρίτην δὲ τὴν Ἰάδα, λεγομένην ἀπὸ Ἴωνος τοῦ Ξούθου, τετάρτην δὲ τὴν Ἀτθίδα, τεθειμένην ἀπὸ Κρεούσης τῆς Ἐρεχθέως, κληθεῖσαν δὲ τρισὶ γενεαῖς ὕστερον τῶν πρότερον κατὰ Θρᾷκας καὶ τὴν Ὠρειθυίας ἁρπαγήν, ὡς οἱ πλείους τῶν ἱστορικῶν ἀποφαίνουσι.
- c. 6th century CE, Stephanus Byzantius, Ethnica 643.11–17, (s.v. Τυρρηνία):
- Τ υ ρ ρ η ν ί α , χώρα πρὸς τῷ Ἀδρίᾳ, ἀπὸ Τυρρηνοῦ. ἔστι καὶ Τ υ ρ ρ η ν ί α πόλις, ἣ λέγεται καὶ Τ υ ρ ρ η ν ή . καὶ Τυρρηνοί οἱ πολῖται. καὶ Τυρσηνὴ θάλασσα καὶ Τυρσηνίς. καὶ κτητικὸν Τυρσηνικός καὶ Τυρσηνική καὶ Τυρσηνικόν. λέγονται καὶ Τυρρηνοί οἱ Ἀδριᾶται, ἀπὸ Τυρρηνοῦ … κατὰ Δωρίδα διάλεκτον, ἀφ’ οὗ κατὰ ἀφαίρεσιν καὶ γράμματος προσθέσει τύραννος ἐκλήθη.
- T u r r ē n í a , khṓra pròs tôi Adríāi, apò Turrhēnoû. ésti kaì T u r r ē n í a pólis, hḕ légetai kaì T u r r ē n ḗ . kaì Turrhēnoí hoi polîtai. kaì Tursēnḕ thálassa kaì Tursēnís. kaì ktētikòn Tursēnikós kaì Tursēnikḗ kaì Tursēnikón. légontai kaì Turrhēnoí hoi Adriâtai, apò Turrhēnoû … katà Dōrída diálekton, aph’ hoû katà aphaíresin kaì grámmatos prosthései túrannos eklḗthē.
- Τ υ ρ ρ η ν ί α , χώρα πρὸς τῷ Ἀδρίᾳ, ἀπὸ Τυρρηνοῦ. ἔστι καὶ Τ υ ρ ρ η ν ί α πόλις, ἣ λέγεται καὶ Τ υ ρ ρ η ν ή . καὶ Τυρρηνοί οἱ πολῖται. καὶ Τυρσηνὴ θάλασσα καὶ Τυρσηνίς. καὶ κτητικὸν Τυρσηνικός καὶ Τυρσηνική καὶ Τυρσηνικόν. λέγονται καὶ Τυρρηνοί οἱ Ἀδριᾶται, ἀπὸ Τυρρηνοῦ … κατὰ Δωρίδα διάλεκτον, ἀφ’ οὗ κατὰ ἀφαίρεσιν καὶ γράμματος προσθέσει τύραννος ἐκλήθη.