Boiodurum
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek Βοιόδουρον (Boiódouron).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /boi̯.i̯oˈduː.rum/, [bɔi̯ːɔˈd̪uːrʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /bo.joˈdu.rum/, [bojoˈd̪uːrum]
Proper noun
[edit]Boiodūrum n sg (genitive Boiodūrī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter), with locative, singular only.
singular | |
---|---|
nominative | Boiodūrum |
genitive | Boiodūrī |
dative | Boiodūrō |
accusative | Boiodūrum |
ablative | Boiodūrō |
vocative | Boiodūrum |
locative | Boiodūrī |
References
[edit]- “Boiodurum”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly