Jump to content

Blančin

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

Blančin

  1. possessive of Blanka: Blanka's, Blanche's

Declension

[edit]
Declension of Blančin (possessive)
singular
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative Blančin Blančina Blančino
genitive Blančina Blančiny Blančina
dative Blančinu Blančině Blančinu
accusative Blančina Blančin Blančinu Blančino
locative Blančině, Blančinu Blančině Blančině, Blančinu
instrumental Blančiným Blančinou Blančiným
plural
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative Blančini Blančiny Blančina
genitive Blančiných
dative Blančiným
accusative Blančiny Blančina
locative Blančiných
instrumental Blančinými

Further reading

[edit]
  • Blančin”, in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu (in Czech)