Bilgin

See also: bilgin

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /bilˈɟin/

Proper noun

Bilgin

1. a male given name which means "pundit"

Declension

Declension of Bilgin

	singular	plural
nominative	Bilgin	Bilginler
accusative	Bilgin'i	Bilginleri
dative	Bilgin'e	Bilginlere
locative	Bilgin'de	Bilginlerde
ablative	Bilgin'den	Bilginlerden
genitive	Bilgin'in	Bilginlerin

Possessive forms of Bilgin

	singular	plural
benim (my)	Bilgin'im	Bilginlerim Bilgin'lerim
senin (your)	Bilgin'in	Bilginlerin Bilgin'lerin
onun (his/her/its)	Bilgin'i	Bilginleri Bilgin'leri
bizim (our)	Bilgin'imiz	Bilginlerimiz Bilgin'lerimiz
sizin (your)	Bilgin'iniz	Bilginleriniz Bilgin'leriniz
onların (their)	Bilgin'i Bilginleri Bilgin'leri	Bilginleri Bilgin'leri