Beylikdüzü
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From beylik (“principality”) + düzü (“plain”).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Beylikdüzü
Declension
[edit] declension of Beylikdüzü
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Beylikdüzü | Beylikdüzüler / Beylikdüzü'ler |
| accusative | Beylikdüzü'yü | Beylikdüzüleri / Beylikdüzü'leri |
| dative | Beylikdüzü'ye | Beylikdüzülere / Beylikdüzü'lere |
| locative | Beylikdüzü'de | Beylikdüzülerde / Beylikdüzü'lerde |
| ablative | Beylikdüzü'den | Beylikdüzülerden / Beylikdüzü'lerden |
| genitive | Beylikdüzü'nün | Beylikdüzülerin / Beylikdüzü'lerin |
possessive of Beylikdüzü
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Beylikdüzü'm | Beylikdüzülerim / Beylikdüzü'lerim |
| senin (your) | Beylikdüzü'n | Beylikdüzülerin / Beylikdüzü'lerin |
| onun'' (his/her/its) | Beylikdüzü'sü | Beylikdüzüleri / Beylikdüzü'leri |
| bizim (our) | Beylikdüzü'müz | Beylikdüzülerimiz / Beylikdüzü'lerimiz |
| sizin (your) | Beylikdüzü'nüz | Beylikdüzüleriniz / Beylikdüzü'leriniz |
| onların (their) | Beylikdüzü'sü / Beylikdüzüleri / Beylikdüzü'leri | Beylikdüzüleri / Beylikdüzü'leri |