Beydağ
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From bey (“master”) + dağ (“mountain”).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Beydağ
Declension
[edit] declension of Beydağ
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Beydağ | Beydağlar |
| accusative | Beydağ'ı | Beydağları |
| dative | Beydağ'a | Beydağlara |
| locative | Beydağ'da | Beydağlarda |
| ablative | Beydağ'dan | Beydağlardan |
| genitive | Beydağ'ın | Beydağların |
possessive of Beydağ
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Beydağ'ım | Beydağlarım / Beydağ'larım |
| senin (your) | Beydağ'ın | Beydağların / Beydağ'ların |
| onun (his/her/its) | Beydağ'ı | Beydağları / Beydağ'ları |
| bizim (our) | Beydağ'ımız | Beydağlarımız / Beydağ'larımız |
| sizin (your) | Beydağ'ınız | Beydağlarınız / Beydağ'larınız |
| onların (their) | Beydağ'ı / Beydağları / Beydağ'ları | Beydağları / Beydağ'ları |