-μένῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.nɛːi̯/ → /ˈme.ni/ → /ˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ni/

Suffix

-μένῃ • (-ménēi)

1. feminine dative singular of -μένος (-ménos)