-μένοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.noi̯s/ → /ˈme.nys/ → /ˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.nis/

Suffix

-μένοις • (-ménois)

1. masculine/neuter dative plural of -μένος (-ménos)