-μένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.nɛːn/ → /ˈme.nin/ → /ˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.nin/

Suffix

-μένην • (-ménēn)

1. feminine accusative singular of -μένος (-ménos)