-ικόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.kón/ → /iˈkon/ → /iˈkon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.kón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈkon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈkon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈkon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈkon/

Proper noun

-ικόν • (-ikón)

1. neuter of -ικός (-ikós)