𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨

Prakrit

Etymology

Inherited from Sanskrit पुष्प (púṣpa). Cognate to Pali puppha.

Noun

𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨 (puppha) n (Devanagari पुप्फ, Kannada ಪುಪ್ಫ) (Māhārāṣṭrī, Śaurasenī)

1. flower

   Synonym: 𑀨𑀼𑀮𑁆𑀮 (phulla)

Declension

Maharastri declension of 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨 (neuter)
	singular	plural
Nominative	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀁 (pupphaṃ)	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀇𑀁 (pupphāiṃ) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀇 (pupphāi)
Accusative	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀁 (pupphaṃ)	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀇𑀁 (pupphāiṃ) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀇 (pupphāi)
Instrumental	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑁂𑀡 (puppheṇa) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑁂𑀡𑀁 (puppheṇaṃ)	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑁂𑀳𑀺 (pupphehi) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑁂𑀳𑀺𑀁 (pupphehiṃ)
Dative	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀅 (pupphāa)	—
Ablative	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀑 (pupphāo) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀉 (pupphāu) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸 (pupphā) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀳𑀺 (pupphāhi) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀳𑀺𑀁𑀢𑁄 (pupphāhiṃto)	—
Genitive	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀲𑁆𑀲 (pupphassa)	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀡 (pupphāṇa) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀡𑀁 (pupphāṇaṃ)
Locative	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀫𑁆𑀫𑀺 (pupphammi) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑁂 (pupphe)	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑁂𑀲𑀼 (pupphesu) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑁂𑀲𑀼𑀁 (pupphesuṃ)
Vocative	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨 (puppha) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸 (pupphā)	𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀇𑀁 (pupphāiṃ) or 𑀧𑀼𑀧𑁆𑀨𑀸𑀇 (pupphāi)

Descendants

• Gujarati: પૂફ (pūph)
• Hindi: पुहुप (puhup)
• Old Marathi: 𑘢𑘳𑘮𑘳𑘢 (puhupa)

References

• Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “púṣpa”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
• Pischel, Richard, Jha, Subhadra (contributor) (1957) Comparative Grammar of the Prakrit Languages, Varanasi: Motilal Banarasidass, page 213
• Woolner, Alfred Cooper, An Introduction to Prakrit‎, Calcutta: Baptist Mission Press, 1917, page 19.