ランク
Appearance
Japanese
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from English rank.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]- rank (position on a list)
Derived terms
[edit]- ランクアップ (ranku appu)
Related terms
[edit]- ランキング (rankingu)
Verb
[edit]ランクする • (ranku suru) suru (stem ランクし (ranku shi), past ランクした (ranku shita))
- to rank, have a certain rank (e.g. rank as 3rd)
Conjugation
[edit]Conjugation of "ランクする" (See Appendix:Japanese verbs.)
Katsuyōkei ("stem forms") | ||||
---|---|---|---|---|
Mizenkei ("imperfective") | ランクし | ranku shi | ||
Ren’yōkei ("continuative") | ランクし | ranku shi | ||
Shūshikei ("terminal") | ランクする | ranku suru | ||
Rentaikei ("attributive") | ランクする | ranku suru | ||
Kateikei ("hypothetical") | ランクすれ | ranku sure | ||
Meireikei ("imperative") | ランクせよ¹ ランクしろ² |
ranku seyo¹ ranku shiro² | ||
Key constructions | ||||
Passive | ランクされる | ranku sareru | ||
Causative | ランクさせる ランクさす |
ranku saseru ranku sasu | ||
Potential | ランクできる | ranku dekiru | ||
Volitional | ランクしよう | ranku shiyō | ||
Negative | ランクしない | ranku shinai | ||
Negative continuative | ランクせず | ranku sezu | ||
Formal | ランクします | ranku shimasu | ||
Perfective | ランクした | ranku shita | ||
Conjunctive | ランクして | ranku shite | ||
Hypothetical conditional | ランクすれば | ranku sureba | ||
¹ Written imperative ² Spoken imperative |