ῥυπαροφάγος

Ancient Greek

Etymology

From ῥῠπᾰρός (rhuparós, “filthy, dirty”) +‎ -φάγος (-phágos, “eater”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /r̥y.pa.ro.pʰá.ɡos/ → /ry.pa.roˈɸa.ɣos/ → /ri.pa.roˈfa.ɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /r̥y.pa.ro.pʰá.ɡos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ry.pa.roˈpʰa.ɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ry.pa.roˈɸa.ɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ry.pa.roˈfa.ɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ri.pa.roˈfa.ɣos/

Adjective

ῥῠπᾰροφᾰ́γος • (rhuparophágos) m or f (neuter ῥῠπᾰροφᾰ́γου); second declension

1. foul-feeding

Inflection

Second declension of ῥῠπᾰροφᾰ́γος; ῥῠπᾰροφᾰ́γον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ῥῠπᾰροφᾰ́γος rhuparophágos	ῥῠπᾰροφᾰ́γον rhuparophágon		ῥῠπᾰροφᾰ́γω rhuparophágō	ῥῠπᾰροφᾰ́γω rhuparophágō		ῥῠπᾰροφᾰ́γοι rhuparophágoi	ῥῠπᾰροφᾰ́γᾰ rhuparophága
Genitive		ῥῠπᾰροφᾰ́γου rhuparophágou	ῥῠπᾰροφᾰ́γου rhuparophágou		ῥῠπᾰροφᾰ́γοιν rhuparophágoin	ῥῠπᾰροφᾰ́γοιν rhuparophágoin		ῥῠπᾰροφᾰ́γων rhuparophágōn	ῥῠπᾰροφᾰ́γων rhuparophágōn
Dative		ῥῠπᾰροφᾰ́γῳ rhuparophágōi	ῥῠπᾰροφᾰ́γῳ rhuparophágōi		ῥῠπᾰροφᾰ́γοιν rhuparophágoin	ῥῠπᾰροφᾰ́γοιν rhuparophágoin		ῥῠπᾰροφᾰ́γοις rhuparophágois	ῥῠπᾰροφᾰ́γοις rhuparophágois
Accusative		ῥῠπᾰροφᾰ́γον rhuparophágon	ῥῠπᾰροφᾰ́γον rhuparophágon		ῥῠπᾰροφᾰ́γω rhuparophágō	ῥῠπᾰροφᾰ́γω rhuparophágō		ῥῠπᾰροφᾰ́γους rhuparophágous	ῥῠπᾰροφᾰ́γᾰ rhuparophága
Vocative		ῥῠπᾰροφᾰ́γε rhuparopháge	ῥῠπᾰροφᾰ́γον rhuparophágon		ῥῠπᾰροφᾰ́γω rhuparophágō	ῥῠπᾰροφᾰ́γω rhuparophágō		ῥῠπᾰροφᾰ́γοι rhuparophágoi	ῥῠπᾰροφᾰ́γᾰ rhuparophága
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ῥῠπᾰροφᾰ́γως rhuparophágōs			ῥῠπᾰροφᾰγώτερος rhuparophagṓteros			ῥῠπᾰροφᾰγώτᾰτος rhuparophagṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ῥυπαροφάγος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ῥυπαροφάγος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette