ὑφαιρέομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.pʰai̯.ré.o.mai̯/ → /y.ɸɛˈre.o.mɛ/ → /i.feˈre.o.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pʰai̯.ré.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.pʰɛˈre.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.ɸɛˈre.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.feˈre.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.feˈre.o.me/

Verb

ὑφαιρέομαι • (huphairéomai)

1. first-person singular present mediopassive indicative of ὑφαιρέω (huphairéō)