ὑποδεδειγμένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.de.deːŋ.mé.nos/ → /y.po.ðe.ðiɣˈme.nos/ → /i.po.ðe.ðiɣˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.de.deːŋ.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.po.de.diɡˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.po.ðe.ðiɣˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.po.ðe.ðiɣˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.po.ðe.ðiɣˈme.nos/

Participle

ῠ̔ποδεδειγμένος • (hŭpodedeigménos) m (feminine ῠ̔ποδεδειγμένη, neuter ῠ̔ποδεδειγμένον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of ῠ̔ποδείκνῡμῐ (hŭpodeíknūmĭ)

Declension

First and second declension of ῠ̔ποδεδειγμένος; ῠ̔ποδεδειγμένη; ῠ̔ποδεδειγμένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ῠ̔ποδεδειγμένος hŭpodedeigménos	ῠ̔ποδεδειγμένη hŭpodedeigménē	ῠ̔ποδεδειγμένον hŭpodedeigménon		ῠ̔ποδεδειγμένω hŭpodedeigménō	ῠ̔ποδεδειγμένᾱ hŭpodedeigménā	ῠ̔ποδεδειγμένω hŭpodedeigménō		ῠ̔ποδεδειγμένοι hŭpodedeigménoi	ῠ̔ποδεδειγμέναι hŭpodedeigménai	ῠ̔ποδεδειγμένᾰ hŭpodedeigménă
Genitive		ῠ̔ποδεδειγμένου hŭpodedeigménou	ῠ̔ποδεδειγμένης hŭpodedeigménēs	ῠ̔ποδεδειγμένου hŭpodedeigménou		ῠ̔ποδεδειγμένοιν hŭpodedeigménoin	ῠ̔ποδεδειγμέναιν hŭpodedeigménain	ῠ̔ποδεδειγμένοιν hŭpodedeigménoin		ῠ̔ποδεδειγμένων hŭpodedeigménōn	ῠ̔ποδεδειγμένων hŭpodedeigménōn	ῠ̔ποδεδειγμένων hŭpodedeigménōn
Dative		ῠ̔ποδεδειγμένῳ hŭpodedeigménōi	ῠ̔ποδεδειγμένῃ hŭpodedeigménēi	ῠ̔ποδεδειγμένῳ hŭpodedeigménōi		ῠ̔ποδεδειγμένοιν hŭpodedeigménoin	ῠ̔ποδεδειγμέναιν hŭpodedeigménain	ῠ̔ποδεδειγμένοιν hŭpodedeigménoin		ῠ̔ποδεδειγμένοις hŭpodedeigménois	ῠ̔ποδεδειγμέναις hŭpodedeigménais	ῠ̔ποδεδειγμένοις hŭpodedeigménois
Accusative		ῠ̔ποδεδειγμένον hŭpodedeigménon	ῠ̔ποδεδειγμένην hŭpodedeigménēn	ῠ̔ποδεδειγμένον hŭpodedeigménon		ῠ̔ποδεδειγμένω hŭpodedeigménō	ῠ̔ποδεδειγμένᾱ hŭpodedeigménā	ῠ̔ποδεδειγμένω hŭpodedeigménō		ῠ̔ποδεδειγμένους hŭpodedeigménous	ῠ̔ποδεδειγμένᾱς hŭpodedeigménās	ῠ̔ποδεδειγμένᾰ hŭpodedeigménă
Vocative		ῠ̔ποδεδειγμένε hŭpodedeigméne	ῠ̔ποδεδειγμένη hŭpodedeigménē	ῠ̔ποδεδειγμένον hŭpodedeigménon		ῠ̔ποδεδειγμένω hŭpodedeigménō	ῠ̔ποδεδειγμένᾱ hŭpodedeigménā	ῠ̔ποδεδειγμένω hŭpodedeigménō		ῠ̔ποδεδειγμένοι hŭpodedeigménoi	ῠ̔ποδεδειγμέναι hŭpodedeigménai	ῠ̔ποδεδειγμένᾰ hŭpodedeigménă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ῠ̔ποδεδειγμένως hŭpodedeigménōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.