ὁρόωντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ho.ró.ɔːn.tes/ → /oˈro.on.tes/ → /oˈro.on.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ho.ró.ɔːn.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)oˈro.on.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈro.on.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈro.on.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈro.on.des/

Participle

ὁρόωντες • (horóōntes)

1. masculine nominative/vocative plural of ὁρόων (horóōn)