ὁμοιοτέλευτος

Ancient Greek

Etymology

From ὅμοιος (hómoios, “similar”) +‎ τελευτή (teleutḗ, “ending”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.moi̯.o.té.leu̯.tos/ → /o.my.oˈte.leɸ.tos/ → /o.mi.oˈte.lef.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.moi̯.o.té.leu̯.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.my.oˈte.lew.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.my.oˈte.leɸ.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.my.oˈte.lef.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.mi.oˈte.lef.tos/

Adjective

ὁμοιοτέλευτος • (homoiotéleutos) m or f (neuter ὁμοιοτέλευτον); second declension

1. ending alike

Declension

Second declension of ὁμοιοτέλευτος; ὁμοιοτέλευτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ὁμοιοτέλευτος homoiotéleutos	ὁμοιοτέλευτον homoiotéleuton		ὁμοιοτελεύτω homoioteleútō	ὁμοιοτελεύτω homoioteleútō		ὁμοιοτέλευτοι homoiotéleutoi	ὁμοιοτέλευτᾰ homoiotéleută
Genitive		ὁμοιοτελεύτου homoioteleútou	ὁμοιοτελεύτου homoioteleútou		ὁμοιοτελεύτοιν homoioteleútoin	ὁμοιοτελεύτοιν homoioteleútoin		ὁμοιοτελεύτων homoioteleútōn	ὁμοιοτελεύτων homoioteleútōn
Dative		ὁμοιοτελεύτῳ homoioteleútōi	ὁμοιοτελεύτῳ homoioteleútōi		ὁμοιοτελεύτοιν homoioteleútoin	ὁμοιοτελεύτοιν homoioteleútoin		ὁμοιοτελεύτοις homoioteleútois	ὁμοιοτελεύτοις homoioteleútois
Accusative		ὁμοιοτέλευτον homoiotéleuton	ὁμοιοτέλευτον homoiotéleuton		ὁμοιοτελεύτω homoioteleútō	ὁμοιοτελεύτω homoioteleútō		ὁμοιοτελεύτους homoioteleútous	ὁμοιοτέλευτᾰ homoiotéleută
Vocative		ὁμοιοτέλευτε homoiotéleute	ὁμοιοτέλευτον homoiotéleuton		ὁμοιοτελεύτω homoioteleútō	ὁμοιοτελεύτω homoioteleútō		ὁμοιοτέλευτοι homoiotéleutoi	ὁμοιοτέλευτᾰ homoiotéleută
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ὁμοιοτελεύτως homoioteleútōs			ὁμοιοτελευτότερος homoioteleutóteros			ὁμοιοτελευτότᾰτος homoioteleutótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: homeoteleuton

References

• “ὁμοιοτέλευτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press