ὀστρέϊνος

Ancient Greek

Etymology

From ὄστρεον (óstreon, “bivalve”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /os.tré.i.nos/ → /osˈtre.i.nos/ → /osˈtre.i.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /os.tré.i.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /osˈtre.i.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /osˈtre.i.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /osˈtre.i.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /osˈtre.i.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel ϊ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Adjective

ὀστρέϊνος • (ostréïnos) m (feminine ὀστρεΐνη, neuter ὀστρέϊνον); first/second declension

1. that lives in a shell (said of a mollusc)

Inflection

First and second declension of ὀστρέϊνος; ὀστρεΐνη; ὀστρέϊνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὀστρέϊνος ostréïnos	ὀστρεΐνη ostreḯnē	ὀστρέϊνον ostréïnon		ὀστρεΐνω ostreḯnō	ὀστρεΐνᾱ ostreḯnā	ὀστρεΐνω ostreḯnō		ὀστρέϊνοι ostréïnoi	ὀστρέϊναι ostréïnai	ὀστρέϊνᾰ ostréïnă
Genitive		ὀστρεΐνου ostreḯnou	ὀστρεΐνης ostreḯnēs	ὀστρεΐνου ostreḯnou		ὀστρεΐνοιν ostreḯnoin	ὀστρεΐναιν ostreḯnain	ὀστρεΐνοιν ostreḯnoin		ὀστρεΐνων ostreḯnōn	ὀστρεΐνων ostreḯnōn	ὀστρεΐνων ostreḯnōn
Dative		ὀστρεΐνῳ ostreḯnōi	ὀστρεΐνῃ ostreḯnēi	ὀστρεΐνῳ ostreḯnōi		ὀστρεΐνοιν ostreḯnoin	ὀστρεΐναιν ostreḯnain	ὀστρεΐνοιν ostreḯnoin		ὀστρεΐνοις ostreḯnois	ὀστρεΐναις ostreḯnais	ὀστρεΐνοις ostreḯnois
Accusative		ὀστρέϊνον ostréïnon	ὀστρεΐνην ostreḯnēn	ὀστρέϊνον ostréïnon		ὀστρεΐνω ostreḯnō	ὀστρεΐνᾱ ostreḯnā	ὀστρεΐνω ostreḯnō		ὀστρεΐνους ostreḯnous	ὀστρεΐνᾱς ostreḯnās	ὀστρέϊνᾰ ostréïnă
Vocative		ὀστρέϊνε ostréïne	ὀστρεΐνη ostreḯnē	ὀστρέϊνον ostréïnon		ὀστρεΐνω ostreḯnō	ὀστρεΐνᾱ ostreḯnā	ὀστρεΐνω ostreḯnō		ὀστρέϊνοι ostréïnoi	ὀστρέϊναι ostréïnai	ὀστρέϊνᾰ ostréïnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὀστρεΐνως ostreḯnōs				ὀστρεϊνότερος ostreïnóteros				ὀστρεϊνότᾰτος ostreïnótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ὀστρέϊνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ὀστρέϊνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette