ὀνείρειος

Ancient Greek

Etymology

From ὄνειρος (óneiros) +‎ -ειος (-eios).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.něː.reː.os/ → /oˈni.ri.os/ → /oˈni.ri.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.něː.reː.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /oˈni.ri.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈni.ri.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈni.ri.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈni.ri.os/

Adjective

ὀνείρειος • (oneíreios) m (feminine ὀνειρείᾱ, neuter ὀνείρειον); first/second declension

1. pertaining to dreams

Declension

First and second declension of ὀνείρειος; ὀνειρείᾱ; ὀνείρειον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὀνείρειος oneíreios	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνείρειον oneíreion		ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō		ὀνείρειοι oneíreioi	ὀνείρειαι oneíreiai	ὀνείρειᾰ oneíreia
Genitive		ὀνειρείου oneireíou	ὀνειρείᾱς oneireíās	ὀνειρείου oneireíou		ὀνειρείοιν oneireíoin	ὀνειρείαιν oneireíain	ὀνειρείοιν oneireíoin		ὀνειρείων oneireíōn	ὀνειρείων oneireíōn	ὀνειρείων oneireíōn
Dative		ὀνειρείῳ oneireíōi	ὀνειρείᾳ oneireíāi	ὀνειρείῳ oneireíōi		ὀνειρείοιν oneireíoin	ὀνειρείαιν oneireíain	ὀνειρείοιν oneireíoin		ὀνειρείοις oneireíois	ὀνειρείαις oneireíais	ὀνειρείοις oneireíois
Accusative		ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείᾱν oneireíān	ὀνείρειον oneíreion		ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō		ὀνειρείους oneireíous	ὀνειρείᾱς oneireíās	ὀνείρειᾰ oneíreia
Vocative		ὀνείρειε oneíreie	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνείρειον oneíreion		ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō		ὀνείρειοι oneíreioi	ὀνείρειαι oneíreiai	ὀνείρειᾰ oneíreia
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὀνειρείως oneireíōs				ὀνειρειότερος oneireióteros				ὀνειρειότᾰτος oneireiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ὀνείρειος; ὀνειρείη; ὀνείρειον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὀνείρειος oneíreios	ὀνειρείη oneireíē	ὀνείρειον oneíreion		ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō		ὀνείρειοι oneíreioi	ὀνείρειαι oneíreiai	ὀνείρειᾰ oneíreia
Genitive		ὀνειρείου / ὀνειρειοῖο / ὀνειρείοιο / ὀνειρειόο / ὀνειρείοο oneireíou / oneireioîo / oneireíoio / oneireióo / oneireíoo	ὀνειρείης oneireíēs	ὀνειρείου / ὀνειρειοῖο / ὀνειρείοιο / ὀνειρειόο / ὀνειρείοο oneireíou / oneireioîo / oneireíoio / oneireióo / oneireíoo		ὀνειρείοιῐν oneireíoiin	ὀνειρείαιν / ὀνειρείαιῐν / ὀνειρείῃῐν oneireíai(i)n / oneireíēiin	ὀνειρείοιῐν oneireíoiin		ὀνειρείων oneireíōn	ὀνειρειᾱ́ων / ὀνειρειέ͜ων / ὀνειρειῶν oneireiā́ōn / oneireié͜ōn / oneireiôn	ὀνειρείων oneireíōn
Dative		ὀνειρείῳ oneireíōi	ὀνειρείῃ oneireíēi	ὀνειρείῳ oneireíōi		ὀνειρείοιῐν oneireíoiin	ὀνειρείαιν / ὀνειρείαιῐν / ὀνειρείῃῐν oneireíai(i)n / oneireíēiin	ὀνειρείοιῐν oneireíoiin		ὀνειρείοισῐ / ὀνειρείοισῐν / ὀνειρείοις oneireíoisi(n) / oneireíois	ὀνειρείῃσῐ / ὀνειρείῃσῐν / ὀνειρείῃς / ὀνειρείαις oneireíēisi(n) / oneireíēis / oneireíais	ὀνειρείοισῐ / ὀνειρείοισῐν / ὀνειρείοις oneireíoisi(n) / oneireíois
Accusative		ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείην oneireíēn	ὀνείρειον oneíreion		ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō		ὀνειρείους oneireíous	ὀνειρείᾱς oneireíās	ὀνείρειᾰ oneíreia
Vocative		ὀνείρειε oneíreie	ὀνειρείη oneireíē	ὀνείρειον oneíreion		ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō		ὀνείρειοι oneíreioi	ὀνείρειαι oneíreiai	ὀνείρειᾰ oneíreia
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὀνειρείως oneireíōs				ὀνειρειότερος oneireióteros				ὀνειρειότᾰτος oneireiótatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Further reading

• “ὀνείρειος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ὀνείρειος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ὀνείρειος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ὀνείρειος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press