ὀλλυμένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ol.lyː.mé.nɔːn/ → /ol.lyˈme.non/ → /o.liˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ol.lyː.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ol.lyˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ol.lyˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ol.lyˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.liˈme.non/

Participle

ὀλλῡμένων • (ollūménōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of ὀλλῡ́μενος (ollū́menos)