Ἰσάρχου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.sár.kʰuː/ → /iˈsar.xu/ → /iˈsar.xu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.sár.kʰuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈsar.kʰu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈsar.xu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈsar.xu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈsar.xu/

Proper noun

Ἰσάρχου • (Isárkhou)

1. genitive singular of Ἴσαρχος (Ísarkhos)