Ἰλίου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /iː.lí.uː/ → /iˈli.u/ → /iˈli.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /iː.lí.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈli.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈli.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈli.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈli.u/

Proper noun

Ἰλίου • (Ilíou)

1. genitive singular of Ἴλιον (Ílion)