ἵζων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /híz.dɔːn/ → /ˈi.zon/ → /ˈi.zon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /híz.dɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)i.zon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.zon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.zon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.zon/

Participle

ἵζων • (hízōn) m (feminine ἵζουσᾰ, neuter ἵζον); first/third declension

1. present active participle of ἵζω (hízō)

Declension

First and third declension of ἵζων; ἵζουσᾰ; ἵζον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἵζων hízōn	ἵζουσᾰ hízousă	ἵζον hízon		ἵζοντε hízonte	ἱζούσᾱ hizoúsā	ἵζοντε hízonte		ἵζοντες hízontes	ἵζουσαι hízousai	ἵζοντᾰ hízontă
Genitive		ἵζοντος hízontos	ἱζούσης hizoúsēs	ἵζοντος hízontos		ἱζόντοιν hizóntoin	ἱζούσαιν hizoúsain	ἱζόντοιν hizóntoin		ἱζόντων hizóntōn	ἱζουσῶν hizousôn	ἱζόντων hizóntōn
Dative		ἵζοντῐ hízontĭ	ἱζούσῃ hizoúsēi	ἵζοντῐ hízontĭ		ἱζόντοιν hizóntoin	ἱζούσαιν hizoúsain	ἱζόντοιν hizóntoin		ἵζουσῐ / ἵζουσῐν hízousĭ(n)	ἱζούσαις hizoúsais	ἵζουσῐ / ἵζουσῐν hízousĭ(n)
Accusative		ἵζοντᾰ hízontă	ἵζουσᾰν hízousăn	ἵζον hízon		ἵζοντε hízonte	ἱζούσᾱ hizoúsā	ἵζοντε hízonte		ἵζοντᾰς hízontăs	ἱζούσᾱς hizoúsās	ἵζοντᾰ hízontă
Vocative		ἵζων hízōn	ἵζουσᾰ hízousă	ἵζον hízon		ἵζοντε hízonte	ἱζούσᾱ hizoúsā	ἵζοντε hízonte		ἵζοντες hízontes	ἵζουσαι hízousai	ἵζοντᾰ hízontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἱζόντως hizóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.