ἱππότα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hip.pó.ta/ → /ipˈpo.ta/ → /iˈpo.ta/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hip.pó.ta/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ipˈpo.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ipˈpo.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ipˈpo.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈpo.ta/

Noun

ἱππότα • (hippóta)

1. vocative singular of ἱππότης (hippótēs)