ἰδόντες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.dón.tes/ → /iˈðon.tes/ → /iˈðon.des/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.dón.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈdon.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈðon.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈðon.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈðon.des/

Participle

ἰδόντες • (idóntes)

1. masculine nominative/vocative plural of ἰδών (idṓn)